ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' อดุล, อดุลย, อดุลย์ '

    อดุล, อดุลย, อดุลย์  หมายถึง [อะดุน, อะดุนละยะ, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ,ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • อดุล, อดุลย, อดุลย์

    [อะดุน, อะดุนละยะ, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ,ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).

  • อติ

    [อะติ] คํานําหน้าคําที่มาจากบาลีและสันสกฤตให้มีใจความว่าพิเศษ, ยิ่ง, มาก, เลิศล้น; ผ่าน, ล่วง, พ้นเลยไป, เขียนเป็น อดิก็มี. (ป., ส.).

  • อติชาต, อติชาต

    [อะติชาด, อะติชาดตะ] ว. เลิศกว่าเผ่าพงศ์. (ป., ส.).

  • อติชาต, อติชาต

    [อะติชาด, อะติชาดตะ] ว. เลิศกว่าเผ่าพงศ์. (ป., ส.).

  • อติชาตบุตร

    น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อภิชาตบุตร ก็ว่า.(ส. อติชาตปุตฺร; ป. อติชาตปุตฺต).

  • อติเทพ

    น. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.

  • อติมานะ

    น. ความเย่อหยิ่ง, ความจองหอง. (ป.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒